| Açıldığı Yıl | 2011-2012 Akademik Yılı | Düzey | |
| ISCED Kodu | 2-22-222 | Öğretim Türü | Örgün Öğretim |
| Eğitim Dili | Turkish | Kontenjan Ort | 50 |
| Yabancı Dil | Dil hazırlık eğitimi Yoktur. Kontenjan dâhilinde isteğe bağlı hazırlık vardır. | ||
| Mesleki Eğitim | Formasyon eğitimi öğrencinin tercihine bağlıdır. | ||
| Kabul Koşulları | ÖSYM tarafından düzenlenen üniversiteye geçiş sınavlarından yeterli puanı alan, yatay Geçiş veya Dikey Geçişle gelen öğrenciler ile kabul koşullarını tamamlamış yabancı uyruklu öğrenciler programa kabul edilir. | ||
| Önceki Öğrenmenin Tanınması |
Türkiyedeki ve yabancı ülkelerdeki yükseköğretim kurumlarından İstanbul Üniversitesine yatay geçiş yapmak isteyen öğrenciler için Yükseköğretim Kurumlarında Ön Lisans ve Lisans Düzeyindeki Programlar Arasında Geçiş, Çift Anadal, Yandal ile Kurumlararası Kredi Transferi Yapılması Esaslarına İlişkin Yönetmelik ve Üniversitemiz Senatosunun belirlediği esas ve şartlar uygulanır. Meslek Yüksekokullarından mezun olanların, bitirdikleri alanların devamı niteliğindeki lisans programlarına dikey geçişleri için Meslek Yüksekokulları ve Açık Öğretim Ön Lisans Programları Mezunlarının Lisans Öğrenimine Devamları Hakkındaki Yönetmelik hükümleri uygulanır. |
||
| Özel Koşullar | Bölümümüze kabul edilmek için herhangi bir özel koşul yoktur. | ||
| İş Birliği | Fakülte içi programlardan çift ana dal ve yan dala öğrenci kabul edilmektedir. | ||
| İş Birliği Olan | |||
| Program Başkanı | Dr. Ögr. Üyesi ALİ ILGIN | ||
Çağdaş Türk dili alanı, Balkanlardan Büyük Okyanusa, Kuzey Buz Denizinden Tibet'e kadar uzanan yaklaşık on bir milyon kilometre karelik geniş bir alandır. Hem tarihî akışı içinde dilin kendi tabiatından kaynaklanan değişmeler hem de coğrafya, farklı sosyo-kültürel çevrelerle ilişki vb. dış faktörlerle Türk dili, bütün dillerde olduğu gibi bir yandan değişmiş, bir yandan da kollara, diyalektlere ayrılmıştır. Diyalekt farklılıklarının derecesinin 20. yüzyıl öncesi dil tarihinde önemli olduğunu söylemek oldukça güçtür. Ancak bu durumun, bugün de devam ettiğini dile getirmek gerçeği tam yansıtmaz. 20. yüzyıl Türk dili alanı dışarıdan şuurlu dil planlamalarına tâbi tutulduğu bir yüzyıldır. Genel Türk dilinin lehçelerini “dil” konumuna getirme yönünde çalışmalar olarak tanımlanabilecek Sovyet dönemi merkezî dil planlaması çalışmaları ve buradan geçerek bu dil planlaması kapsamındaki mahallî uygulamalar 20. yüzyılda Türk lehçeleri arasındaki anlaşılabilirlik oranının düşmesine yol açan önemli dış faktörlerden biri olmuştur. Öte yandan, Rus dilinin bir üst dil olarak bütün sosyo-kültürel ve ekonomik, resmî olarak-olmayarak bütün kurumlarda konuşulması, yazılması, kısaca kullanılması Sovyet alanı Türk dilinin çeşitli lehçelerini konuşanları ana dili kaybı tehlikesiyle karşı karşıya da getirmiş, kısıtlı ana dili kullanımı Türk lehçelerinin tabiî gelişmelerini önlemiştir. Lehçeler arası etkileşimin de ortadan kalkmış olması Türk lehçeleri arasındaki ayrılıkların keskinleşmesine yol açmıştır. İletişimin bütünüyle Rusça yapılması da böylece lehçe ayrılıklarını gösteren özelliklerin farklı lehçe grubu üyeleri tarafından fark edilmesini de önlemiştir.
Bugün Türk lehçelerinin büyük bir kısmı devlet dili, yazı dili, edebî dil, edebiyat dili vb. konumlarında kullanılmaktadır: Azerbaycan, Türkmenistan, Özbekistan, Kazakistan, Kırgızistan, Tataristan, Başkurdistan, Çuvaş, Kabartay-Balkar, Karaçay-Çerkes, Dağıstan, Tuva, Saha (Yakut), Altay, Hakas Cumhuriyetlerinde, bu cumhuriyetlerin adıyla aynı adı taşıyan Türk lehçeleri, belirtilen statüye sahiptir. Çin Halk Cumhuriyeti’nde özellikle Doğu Türkistan bölgesinde yaşayan “azınlık millet statüsündeki” Uygur Türklerinin de dil kullanım seviyeleri Sovyet dönemi Türk lehçeleri dil durumuna benzerlik gösterir. Çin Halk Cumhuriyeti’nde Sarı Uygur ve Salarlar başta olmak üzere başka Türk lehçe gruplarına üye Türkler de vardır. İran başta olmak üzere Irak ve Suriye’de, ayrıca Balkan ülkelerinde, Moldova, Ukrayna gibi eski Sovyet Cumhuriyetlerinde, Afganistan ve Tacikistan’da da çok sayıda Güney-batı (Oğuz), Güney-doğu (Türkistan/Uygur), Kuzey-batı (Kıpçak) lehçe gruplarına üye Türk lehçelerini ana dilleri olarak konuşan Türkler yaşamaktadır. Bölümümüz, bu geniş alan üzerinde bulunan Türk dili konuşurlarının dili, edebiyatı, tarihi, sosyo-kültürel yapıları, uluslararası ilişkileri konularında interdisipliner bir anlayış içinde eğitim-öğretim vermektedir.
ÖSYM tarafından düzenlenen üniversiteye geçiş sınavlarından yeterli puanı alan, yatay Geçiş veya Dikey Geçişle gelen öğrenciler ile kabul koşullarını tamamlamış yabancı uyruklu öğrenciler programa kabul edilir.
