Masal ve halk hikayesinin özellikleri ve bu metinlerin tahlilinin yapılmasıdır. Masal tanımlarından yola çıkılarak masalın işlevlerinin incelenmesi dersin amaçları arasındadır. Masalın diğer edebi verimler ile ilişkisi ve ortak motiflerin değerlendirilmesinin dersin içeriğini oluşturmaktadır. Dersin amaçlarından bir diğeri de halk hikâyesinin gelişim çizgisinin örnekler üzerinden incelenmesidir.

Dersin ilk kısmını, masalların genel özellikleri, kaynakları, diğer türlerle ilişkisi, metinlerin tahlili, halk hikayesinin özellikleri, diğer türlerle ilişkisini içermesidir. Dersin ikinci kısmını halk hikâyesinin genel özellikleri, kaynakları, diğer türlerle ilişkisi ve metinlerinin tahlili oluşturmaktadır.

Sözlü, yazılı ve görsel anlatım teknikleri

Umay Günay, \\\Masal\\\, Türk Dünyası El Kitabı, 3. c., 2. b., Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları, 1992.Umay Günay, Elazığ Masalları (İnceleme), Atatürk Üniversitesi Yayınları, 1975.Pertev Naili Boratav, 100 Soruda Türk Halk Edebiyatı, 5. b., Gerçek Yayınevi, 1988. Saim Sakaoğlu, Gümüşhane ve Bayburt Masalları, Akçağ Yayını, 2002. Antti Aarne, Verzeichnis der Marchentypen mit Hilfe von Faschgenossen Ausgearbeitet, Helsinki, 1910. Stith Thompson, The Types of the Folktale, Helsinki, 1964. Pertev Naili Boratav, Zaman Zaman İçinde, Remzi Kitabevi, 1985.Bilge Seyidoğlu, Erzurum Halk Masalları Üzerine Araştırmalar, 1975. Eberhard-Boratav, \\\Typen Türkisher Volksmarchen\\\, 1953. V. Propp, Mortogija Skazki, 1928. Vladimir Propp, Masalın biçimbilimi, çev. Mehmet Rifat, Sema Rifat, İstanbul, Bilim Felsefe Sanat Yayınları, 1985.Pertev Naili Boratav, Halk Hikayeleri ve Halk Hikayeciliği, Adam Yayınları, 1988. Fikret Türkmen, Aşık Garip Hikayesi Üzerinde Mukayeseli Bir Araştırma, Atatürk Üniversitesi Yayınları, 1974. Ali Berat Alptekin, Halk Hikayelerinin Motif Yapısı, Akçağ, 1997.