TÜRKİYE'NİN BİYOCOĞRAFYASI: DAĞILIŞ KALIPLARI

İzlence Formu

Ders Adı TÜRKİYE'NİN BİYOCOĞRAFYASI: DAĞILIŞ KALIPLARI Kod CGRF3124
Kredi 2 AKTS 4
Z/S Seçmeli Teorik Saat 2
Uygulama Saat 0 Lab Saat 0
Ders Dili Türkçe Dersi Veren Prof. Dr. MERAL AVCI
Dersin Veriliş Türü

Dersin Amacı

Bu dersin amacı, Türkiye'de yayılış gösteren belli başlı bitki toplulukları ile bu topluluklara eşlik eden fauna gruplarının dağılışının ortaya konmasıdır. Türkiye denizlerinin biyocoğrafyasının genel çizgileri, relikt ve endemiklerin yayılış alanları, sulak alanlar ve Türkiye çeşitliliğine katkıları, Önemli Bitki Alanları, Önemli Kuş Alanları, Türkiye flora ve faunası ile ilgili uluslararası ticaret ve düzenlemeler, insan ile flora ve fauna arasındaki ilişkilerin ortaya konulması dersin amaçları arasındadır.

İçerik

Türkiye'de belli başlı bitki toplukları (orman formasyonu, çalı formasyonu, step formasyonu, Alpin vejetasyon, kumul vejetasyonu) ile bu topluklara eşlik eden faunal topluluklar. Sulak alanlar, genel özellikleri ve sorunları. Egzotik ve yayılıcı türler ile ilgili sorunlar. Türkiye'de bitkiler/ insanlar ve fauna/insanlar. Türkiye'de flora ve fauna ile ilgili tehditler, koruma alanları, Önemli Bitki Alanları, Önemli Kuş Alanları. Türkiye bitkilerinin ve bazı fauna gruplarının tehlike durumları. Uluslararası ticaret ve ilgili düzenlemeler.

Öğretim Yöntemleri

Öğrencinin konularla ilgili kaynakları taraması, Belirlenen konularla ilgili sınıfta tartışmalar, Yakın çevrede gerçekleştirilecek arazi çalışmaları. Belirlenen konularda araştırma gerektiren dönem ödevinin hazırlanması ve paylaşımı.

Kaynaklar

ATALAY, İ. 1994. Türkiye Vejetasyon Coğrafyası, İzmir. ATALAY, İ. 2002. Türkiye'nin Ekolojik Bölgeleri, Ankara. AVCI, M. 2004. İç Anadolu Bölgesi Ormanlarının Son Sığınakları: Karacadağ ve Karadağ Volkanlarının Bitki Örtüsü, Çantay, İstanbul. AVCI, M. 2005. Çeşitlilik ve endemizm açısından Türkiye'nin bitki örtüsü, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Coğrafya Dergisi, Sayı 13: 27-55, İstanbul. AVCI, M. 2004. Türkiye bitkilerinin isimlendirilmesinde coğrafi özelliklerin etkisi, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Coğrafya Dergisi, Sayı 12: 31-45, İstanbul. AVCI, M. 2004. Ormangülleri (Rhododendron L.) ve Türkiye'deki doğal yayılışları, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Coğrafya Dergisi, Sayı 12: 13-29, İstanbul. BARAN, İ. 2005. Türkiye Amfibi ve Sürüngenleri, Ankara. BAYTAŞ, A. 2008. Türkiye'nin Kelebekleri Doğa Rehberi, Istanbul. BİRAND, H. 1996. Alıç Ağacı ile Sohbetler, Ankara. DEMİRSOY, A. 1996. Genel ve Türkiye Zoocoğrafyası, Ankara. EKİM, T., KOYUNCU, M., VURAL, M., DUMAN, H., AYTAÇ, Z. & ADIGÜZEL, N. 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı, Ankara. HEINZEL, H., FITTER, R.& PARSLOW, J. 1995.Türkiye'nin ve Avrupa'nın Kuşları, İstanbul. KREUTZ, K. ve ÇOLAK, A.H. 2009. Türkiye Orkideleri, İstanbul. MAGNIN, G. & YARAR, M. 1997.Türkiye'nin Önemli Kuş Alanları, İstanbul. ÖZHATAY, N. 2006. Türkiye'nin BTC Boru Hattı Boyunca Önemli Bitki Alanları, İstanbul. ÖZHATAY, N., BYFIELD, A. & ATAY, S. 2003. Türkiye'nin Önemli Bitki Alanları, İstanbul. -2002, Türkiye'nin Tabiatı Koruma Alanları, KIRÇEV & UNDP, Ankara. Budak, A. ve Göçmen B. 2008. Herpetoloji. Ege Üniversitesi yayınları,İzmir. Ders konuları ile ilgili özellikle coğrafya dergilerinde yayınlanmış olan tüm makaleler.

Bilgi İşlem Daire Başkanlığı © 2024