Bir dış politika yapma aracı olarak diplomasin gelişimini ve Osmanlı diplomasisinin kurumsal ve siyasal tarih süreci içindeki evrimi yansıtabilmek.

Diplomasi 19. yüzyıl dünyasında kurumsal ve içerik olarak yeniden tanımlanırken Osmanlı diplomasisi de bundan etkilenecektir. Ders kapsamında 19. yüzyıl Osmanlı modernleşme hareketinin diplomasi alanındaki yansımaları tarihsel gelişim çizgisi içinde incelenecektir. Osmanlı diplomasi geleneğinin modernleşme olgusuyla geçirdiği evrim ve tarihsel kırılma noktalarının yanında yeni dönemin inşa ettiği diplomasi anlayışı irdelenecektir. 1815 Viyana Kongresi ile başlayan yeni düzende Bâbıali’nin yeri, 1839 Tanzimat bürokrasisinin yarattığı kurumlar ve diplomasi anlayışı tartışılacak, ayrıca imparatorluğun yeni bir kimlik oluştururken diplomasiden yararlanma konusunda gösterdiği özen, tasarlanmış kimliğin diplomasideki sunum tarzı işlenecektir. 1856 Paris ve 1878 Berlin Antlaşmalarının oluşturduğu düzen, Bâbıali’nin izlediği denge politikası ayrıntılı biçimde tartışılacaktır. Mali ve toplumsal sorunların doruğa ulaştığı bir bunalım dönemine denk düşen II. Abdülhamit dönemi ve ardından gelen süreçte İttihad ve Terakki’nin dış politikası anlatılarak, cumhuriyet dönemine olan etkilerine işaret edilecektir.

Klasik yöntemlerin yanında, görsel ve işitsel malzeme (filmler, belgeseller, dönemin kültür ve sanat ortamının yarattığı ürünlerin değerlendirilmesi) de yoğun olarak kullanılacaktır.

*- H. İnalcık, “Turkey and Europe: A Historical Perspective”, Perceptions: Journal of International Affairs, Vol.II, No.1, Mart-Nisan 1997, s. 76-92. *- T.Naff, “Ottoman Diplomatic Relations with Europe in the Eighteenth Century: Patterns and Trends”, içinde T.Naff & R.Owen (eds.), Studies in Eighteenth Century Islamic History, Carbondale: Illinois University Press, 1977. *- Ömer Kürkçüoğlu, “The Adoption and Use of Permanent Diplomacy”, Nuri Yurdusev (Ed.), Ottoman Diplomacy conventional or unconventional ?, New York: Palgrama Macmillan, 2003, s.131-149. *- F.Reşit Unat, Osmanlı Sefirleri ve Sefaretnameleri, Ankara, TTK Basımevi, 1992. *- J.C. Hurewitz, “The Europeanization of Ottoman Diplomacy: The Conversion from Unilateranism to Reciprocity in the Nineteenth Century”, Belleten, Vol. XXV, 1961. *- E. Kuran, Avrupa’da Osmanlı İkamet Elçiliklerinin Kuruluşu ve İlk Elçiliklerin Siyasi Faaliyetleri 1793-1821, Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları, 1988. *- R.H.Davison, “The Westernization of Ottoman Diplomacy in the Nineteenth Century”, içinde E.Ingram (ed.), National and International Politics in the Middle East, London: Frank Cass, 1986. *- A.N.Yurdusev & E.Yurdusev, “Osmanlı İmparatorluğu’nun Avrupa Devletler Sistemine Girişi ve 1856 Paris Konferansı”, İ.Soysal (Ed.), Çağdaş Türk Diplomasisi 200 Yıllık Süreç, Ankara:Türk Tarih Kurumu, 1999. *- C.V.Findley, “Foundation of the Ottoman Foreign Ministry”, International Journal of Middle East Studies, Vol.3, 1972, s. 338-416. *- R.H.Davison, “Ottoman Diplomacy at the Congress of Paris (1856) and the Question of Reforms”, içinde VII. TTKongresi, Kongreye sunulan bildiriler, Cilt II, Ankara: Türk Tarih Kurumu, 1973. *- Hüner Tuncer, Doğu Sorunu ve Büyük Güçler (1853-1878), Ankara:Ümit Yayıncılık, 2003. *- F.A.K.Yasamee, “Ottoman Diplomacy in the Era of Abdülhamid II, İ.Soysal (Ed.) Çağdaş Türk Diplomasisi 200 Yıllık Süreç, Ankara:Türk Tarih Kurumu, 1999. *- F.A.K Yasamee, Ottoman Diplomacy: Abdülhamid II and Great Powers 1878-1888, ISIS Yayınları, İstanbul 1996. *- R.H. Davison, “Ottoman Diplomacy and its Legacy”, içinde L.C.Brown, Imperial Legacy: The Ottoman Imprint on the Balkans and the Middle East, New York: Columbia University Press, 1996. *- K.Girgin, Osmanlı ve Cumhuriyet Dönemleri Hariciye Tarihimiz, Teşkilat ve Protokol, Ankara, TTK Yayınları, 1994. *- C.V. Findley, Bureaucratic Reform in the Ottoman Empire: The Sublime Port 1789-1922, Princeton: Princeton University Press, 1980, s. 126-139. *- Haluk Ülman- 1860-1861 Suriye Buhranı: Osmanlı Diplomasisinden Bir Örnek Olay, SBF Yayınları, Ankara 1966 *- Onur Kınlı, Osmanlı’da Modernleşme ve Diplomasi, İmge Yayınları, Ankara 2006 *- Adil Baktıaya, Osmanlı Suriyesi’nde Arapçılığın Doğuşu: Sosyo-Ekonomik Değişim ve Siyasi Düşünce, Bengi Yayınları, İstanbul 2009, (s. 175-235) *- Hüner Tuncer, Doğu Sorunu ve Büyük Güçler 1853-1878, Ümit Yayınları, Ankara 2003. *- Hüner Tuncer, Metternich’in Osmanlı Politikası 1815-1848, Turhan Yayınları, Ankara. *- Hüner Tuncer, Osmanlı Diplomasisi ve Sefaretnameler, Ankara: Ümit Yayınları. *- İlber Ortaylı, “1727 Osmanlı-Avusturya Seyr-i Sefâin Sözleşmesi”, Osmanlı İmparatorluğunda İktisadi ve Sosyal Değişim, Turhan Yayınları, Ankara 2004, s. 419-431. *- İlber Ortaylı, “18. Yüzyıl Tür-Rus İlişkileri”, Osmanlı İmparatorluğunda İktisadi ve Sosyal Değişim, Turhan Yayınları, Ankara 2004, s. 377-387. *- İlber Ortaylı, “Osmanlı Diplomasisi ve Dışişleri Örgütü”, Tanzimattan Cumhuriyete Türkiye Ansiklopedisi, İstanbul: İletişim Yayınları, ss. 278-280. *- İlber Ortaylı, “Tanzimat Bürokratları ve Metternich”, Osmanlı İmparatorluğunda İktisadi ve Sosyal Değişim, Turhan Yayınları, Ankara 2004, s. 441-449. *- İlber Ortaylı, İmparatorluğun En Uzun Yüzyılı, Alkım Yayınları, İstanbul. *- İlber Ortaylı, Osmanlı İmparatorluğu’nda Alman Nüfuzu, Alkım Yayınları, İstanbul. *-Namık Sinan Turan, “19. Yüzyıl Osmanlı Uzakdoğu İlişkilerine Dair Gözlemler”, Çin’in Gölgesinde Uzakdoğu Asya, Bağlam Yayınları, Ed. Deniz Ülke Arıboğan, İstanbul 2001, s. 45-73. *-Namık Sinan Turan, “Osmanlı Diplomasisinde Batı İmgesinin Değişimi ve Elçilerin Etkisi (18. ve 19. Yüzyıllar)”, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Edirne, Aralık 2004, c. 5, s. 57-86. *- Reşat Kasaba, “Anlaşmaları ve Dostluklar. 19. Yüzyılda İngiliz Emperyalizmi, Osmanlı İmparatorluğu ve Çin”, Dünya, İmparatorluk ve Toplum, KitapYayınevi, İstanbul 2005, s. 48-72. *- Reşat Kasaba, “İnen Merdivenden Yukarı: Britanya’nın Yakındoğu Politikası, 1815-1878”, Dünya, İmparatorluk ve Toplum, KitapYayınevi, İstanbul 2005, s. 35-48. *- Selim Deringil, “Abdülhamid Dönemi Dış İlişkileri”, Tanzimat’tan Cumhuriyete Türkiye Ansiklopedisi, İletişim Yayınları, İstanbul 1985, c. 2,