Osmanlılar döneminde benimsenen tasavvuf düşüncesini, bu düşüncenin dayandığı ekolleri, eserleri ve şahısları, bunların yaygın olduğu coğrafyaları, temel özelliklerini, diğer düşünce ekollerinden ayrıldığı ya da birleştiğı hususları, bu düşüncenin temsilcilerini, tarihi safhalarını ve bu alanda verilen ilmi ürünleri tanıtmak.

Tasavvuf düşüncesinin kaynaklarının belirlenmesi, temel özelliklerinin tesbit edilmesi, mektepleri ve temsilcilerinin tanıtılması ve etkilerinin ortaya konması.

Sunuş Yolu ile Öğretim, Düz Anlatım, Tartışma, Soru-cevap ve Proje çalışması

Mahmut Erol Kılıç, İbn Arabî Düşüncesine Giriş: Şeyh-i Ekber, İstanbul 2009. Safi Arpaguş, Mevlânâ ve İslam, İstanbul 2007 Annemarie Schimmel, The Triumphal Sun: A Study of the Works of Jalaloddin Rumi, London 1980. Muhammad Abdul Haq Ansari, Sufism and Shari‘ah: A Study of Shaykh Ahmad Sirhindi’s Effort to Reform Sufism, London 1986. Ekrem Sağıroğlu, İmam-ı Rabbânî: Hayatı Cihadı Görüşleri, İstanbul 1988. Cavit Sunar, Vahdet-i Vücud, Vahdet-i Şühud Meselesi: İmam-ı Rabbânî- İbn Arabî, Ankara, 1960. Rifat Okudan, Sühreverdî-i Maktûl ve İşrâkîliğin Dili, Isparta, 2006. Ali Bolat, Bir Tasavvuf Okulu Olarak Melâmetîlik, İstanbul, 2003. Ahmet Yaşar Ocak, Kalenderîler, Ankara 1992. Sema Özdemir, Davud Kayseri’de varlık, bilgi ve insan, Doktora, M.Ü.S.B.E., 2011. Betül Gürer, Molla Fenari'nin Varlık ve Bilgi Anlayışı, İstanbul, 2018.