Öğrenciye Osmanlı denizgücünün mahiyeti hakkında bilgi vererek Osmanlı bahriye teşkilatını erken modern dönem tarihine yerleştirmeyi ve Osmanlı deniz politikaları çerçevesinde Osmanlı devletini bölgesel ve uluslar arası bir güç merkezi olarak betimlemeyi amaçlar.

Osmanlıların Akdeniz siyasetinde etkin bir denizgücü olarak ortaya çıkışı; Osmanlılar ile çağdaşı batılı devletler arasındaki ticari ilişkiler; Osmanlı bahriye teşkilatının esasları ve kuruluş süreci, Akdeniz dünyasının bütünü çerçevesinde karşılaştırmalı bir bakış açısıyla ele alınmaktadır.

Sunuş Yolu ile Öğretim, Düz Anlatım, Tartışma, Soru-Cevap

F. Braudel, II. Felipe Döneminde Akdeniz ve Akdeniz Dünyası, çev. M. A. Kılıçbay, Ankara 1993. P. Brummet, Osmanlı Denizgücü: Keşiflaer Çağında Osmanlı Denizgücü ve Doğu Akdeniz’de Diplomasi, çev. H. N. Pişkin, İstanbul 2009. İ. Bostan, Adriyatik’te Korsanlık: Osmanlılar, Uskoklar, Venedikliler, 1575-1620, İstanbul 2009. İ. H. Uzunçarşılı, Osmanlı Devletinin Merkez ve Bahriye Teşkilatı, Ankara 1984. İ. Bostan, Osmanlılar ve Deniz: Deniz Politikaları, Teşkilat, Gemiler, İstanbul 2007. İ. Bostan, Beylikten İmparatorluğa Osmanlı Denizciliği, İstanbul 2006. K. Fleet, Erken Osmanlı Döneminde Türk-Ceneviz Ticareti, İstanbul 2009. Ş. Turan, Türkiye İtalya İlişkileri, İstanbul 1990. A. Hess, Unutulmuş Sınırlar: 16. Yüzyıl Akdeniz’inde Osmanlı-İspanyol Mücadelesi, çev. Ö. Kolçak, İstanbul 2010. L. Valensi, Venedik ve Bab-ı Ali: Despotun Doğuşu, çev. A. T. Arnas, İstanbul 1994.