Türkiye'nin çeşitli ekolojik kriterlere göre ayrılan mekansal birimlerinin özellikleri irdelenir. Bu nedenle söz konusu ekolojik kriterlerin neler olduğu belirtildikten sonra, bunların Türkiye'deki özellikleri ve dağılışları incelenir. Daha sonra da bu özelliklerin dağılışları esas alınarak bölgelerin özellikleri ortaya konulur. Ekolojik bölgelerdeki olası değişimler genel olarak değerlendirilir.

Türkiye'nin çeşitli ekolojik kriterlere ayrılan bölgeleri, özellikleri. Ana çizgileri ile ekolojik bölgelerdeki olası değişimler.

e-Ders Kitabı, e-Ders Sunumu, Ders Videosu

Atalay, İ. (1976). Türkiye’de vejetasyon sürelerinin dağılışı. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Araştırma Dergisi 7: 247-279. Atalay, İ. (1987). Türkiye Jeomorfolojisine Giriş. Ege Üniversitesi yayını, İzmir. Atalay, İ. (1994). Türkiye Vejetasyon Coğrafyası. Ege Üniversitesi Yayını, İzmir. Atalay, İ. (2008). Ekosistem Ekolojisi ve Coğrafyası. Cilt I ve II. Meta Basım, İzmir. Avcı, M. (1993). Türkiye' nin flora bölgeleri ve Anadolu Diagonali’ne coğrafi bir yaklaşım .TÜRK COĞRAFYA DERGİSİ, sa.28, ss.225-248. Avcı, M. (2003). Yenice ormanları. Türkiye’nin Önemli Bitki Alanları, Özhatay N. , Byfield A. , Atay S., Editör, Wwf Türkiye (Doğal Hayatı Koruma Vakfı)., İstanbul, ss.12-13. Avcı, M. Özhahay, N. (2003). Ilgaz Dağları. Türkiye’nin Önemli Bitki Alanları, Özhatay N. , Byfield A. , Atay S., Editör, Wwf Türkiye (Doğal Hayatı Koruma Vakfı)., İstanbul, ss.17-19. Avcı, M. (2004). İç Anadolu Bölgesi Ormanlarının Son Sığınakları: Karacadağ ve Karadağ Volkanlarının Bitki Örtüsü. Çantay. İstanbul. Avcı, M. (2013). Dünya’da ve Türkiye’de step formasyonu. Profesör Doktor Asaf Koçman’a Armağan (Ed. Ertuğ Öner). Ege Üniversitesi, İzmir: 111-131. Avcı M. (2017). Türkiye’nin Kıyı Kumullarında Bitki Örtüsü. Yasal ve Bilimsel Boyutlarıyla: Kıyı, Turoğlu H.,Yiğitbaşıoğlu H., Editör, Jeomorfoloji Derneği Yayını No 1. Anka Matbaa, İstanbul, ss.63-92 Avcı, M. (2014a). Kentsel biyolojik çeşitlilik açısından İstanbul, İstanbul Ormanlarının Sorunları ve Çözüm Önerileri 5-6 Aralık 2013, İstanbul (Ed. Ü. Akkemik): 87-124. Avcı, M. (2014b). Türkiye’nin bitki çeşitliliği ve coğrafi açıdan değerlendirmesi. Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları I , (Ed. Ü. Akkemik). Orman Genel Müdürlüğü Yayını, Ankara: 28-53. Avcı, M. (2014c). Paleocoğrafya. Resimli Türkiye Florası Cilt 1 (Eds. A. Güner ve T. Ekim). Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul: 49-75. Avcı, M. (2016). İki Dirhem Bir Çekirdek-Karat ve Bitkiler_Two Dirham and a Seed-Karat and Plants. Kantarın Topuzu-Teraziler, Ağırlıklar, Ölçü Aletleri-The Poise of the Steelyard-Balances, Weights, Measurings Devices, Önder D., Editör, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, ss.79-85. Avcı, M. (2019). Anadolu Bozkırları: Özellikleri ve Dağılışları.Alıç Ağacının Gölgesinde Anadolu Bozkırları, Tuna Ekim; Mutlu Kart Gür, Editör, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul, ss.59-90. Baytop, T. (1999). Türkiye’de Bitkilerle Tedavi Geçmişte ve Bugün. Nobel Tıp Kitabevleri, İstanbul. Dönmez, Y. (1985). Bitki Coğrafyası. İstanbul Üniversitesi yayını, İstanbul. Günal, N. (2013). Türkiye’de İklimin Doğal Bitki Örtüsü Üzerindeki Etkileri. Acta Turcica Kültürümüzde İklim ve Mevsimler V (1): 1-22. Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr), (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul. Sar T., Avci S. , Avci M. (2019). Evaluation of the Vegetation Period According to Climate Change Scenarios: A Case Study in the Inner West Anatolia Subregion of Turkey. JOURNAL OF GEOGRAPHY-COGRAFYA DERGISI, sa.39, ss.29-39