ÖRGÜT SOSYOLOJİSİ

İzlence Formu

Ders Adı ÖRGÜT SOSYOLOJİSİ Kod SOSY3217
Kredi 3 AKTS 6
Z/S Zorunlu Teorik Saat 3
Uygulama Saat 0 Lab Saat 0
Ders Dili Türkçe Dersi Veren Doç. Dr. AYŞEN ŞATIROĞLU
Dersin Veriliş Türü

Dersin Amacı

Dersin amacı, sosyolojik bakış çerçevesinde örgütleri kuramsal olarak değerlendirmek, tarihsel gelişim sürecinde geçirdiği aşamaları anlamak, örgüt içindeki ilişkileri ve örgütün diğer örgütler ve çevre ile ilişkisini açıklamaktır.

İçerik

Bu ders alan öğrenciler, örgütleri sosyolojik olarak değerlendirirken; örgütün farklı bileşenlerini anlama ve açıklama fırsatı yakalayacaktır.

Öğretim Yöntemleri

Konferans, tartışma, etkileşim

Kaynaklar

• Öncü, Ayşe (1982). Örgüt sosyolojisi. Ankara: Turhan Kitapevi. • Zincirkıran, Memet (ed.) (2012). Örgüt Sosyolojisi. Bursa: Dora. • Gürsel, Musa (2015). Örgüt Sosyolojisi: Kavramlar, Süreçler ve Açıklamalar. Ankara: Pegem Akademi. • Özkul, Metin (2015). Örgüt Sosyolojisi. Isparta: Fakülte Kitapevi. • Koşel, Tamer (1995). İşletme Yöneticiliği: Yönetici Geliştirme, Organizasyon ve Davranış. İstanbul: Beta Yayım. • Robbins, Stephen P.; DeCenzo, David A.; Coulter, Mary, A. Ve Anderson, Ian (2016). Fundamentals of management (8. Baskı). Canada: Pearson Education. • Şimşek, Şerif; Akgemci, Tahir ve Çelik, Adnan (2001). Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış. Ankara: Nobel. • Soyer, Serap (1996). Endüstri Sosyolojisine Giriş. İzmir: Saray. • Dinçer, Ömer & Fidan, Yahya (1996). İşletme Yönetimi. İstanbul: Beta. • Daft, Richard, L. (2015). Örgüt Kuramları ve Tasarımını Anlamak (10. Baskıdan çev.). Ömür N. Timurcanday Özmen (Çev.). Ankara: Nobel. • Baltaş, Acar (2013). Ekip Çalışması ve Liderlik. İstanbul: Remzi. • Varol, Musa (1993), Halkla İlişkiler Açısından Örgüt Sosyolojisine Giriş. Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları No:2, Ankara. • Starbuck, William H. (2005). The Origins of Organizaiton Theory. The Oxford Handbook of Organization Theory içinde, Christian Knudsen ve Haridimos Tsoukas (Eds.). Oxford Universtiy Press. DOI: 10.1093/oxfordhb/9780199275250.003.0006 • Tekel, Suna (2011). Örgüt Teorilerinin Sınıflandırılması ve Tartışmalar. Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar E-Dergisi. http://www.sdergi.hacettepe.edu.tr/makaleler/suna-TEKEL-son.pdf • Özkalp, Enver; Varoğlu, Abdülkadir; Varoğlu, Demet; Kırel, Ayşe Çiğdem ve Acar, Pınar (2013). Örgütsel Davranış. Ayşe Çiğdem Kırel ve Ozan Ağlargöz (Eds.). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. • Muchinsky, Paul M. (2003). Psychology: Applied to Work. Belmont, CA: Wadsworth/Thomson Learning. • Sığrı, Ünsal (2011). Yönetimde Grup Dinamikleri. Ankara: Siyasal. • Schein, Edgar H. (1980). Örgütsel Psikoloji. A. Sağtürk ve Ş. Özalp (Çev.). Eskişehir: İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi. • Keçecioğlu, Tamer (2008). Örgüt büyüklüğünün örgüt yapısına olan etkileri üzerine çok boyutlu yaklaşımlar. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 10 (2), 179-207. • Güçlü, Nezahat (2001). Stres Yönetimi. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (1), 91-109. • Yamuç, Vesile Ayça ve Türker, Duygu (2015). Örgütsel Stres Kaynaklarının Analizi: Bir Üretim İşletmesinde Kadın ve Erkek Çalışanlar Üzerine İnceleme. Yönetim Bilimleri Dergisi, 13 (25), 389-423. • Bryman, Alan (2005). The Nature of Organizational Research. Research Methods and Organization içinde, Martin Blumer (Ed.), London and New York: Taylor and Francis. https://epdf.tips/research-methods-and-organization-studies-contemporary-social-research.html • Gizir, Sıdıka (2003). Örgüt Kültürü Çalışmalarında Yöntemsel Yaklaşımlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 35, 374-397. • Giddens, Anthony ve Sutton, Phlp W. (2016). Sosyoloji (7. Edisyon). S. Tüfekçioğlu, A. N. Durakbaşa F. Karapehlivan Şenel (Yay. Haz.). İstanbul Kırmızı. • Newman, David. M. (2013). Sosyoloji: Günlük yaşamın mimarisini keşfetmek (özet basım). Ali arslan (Çev.). Ankara: Nobel. • Şişman, M. (2002). Örgütler ve Kültürler. Ankara: Pegem. • Burrell, G. Ve Morgan, G. (1979). Sociological Paradigms and Organiztional Analysis. Porstmouth: Heinemann. • Aydın, Şule (2004). Örgütsel Stres Yönetimi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (3), 49-74. • Başar, Mustafa A. (2018). Örgüt İçinde Birey ve Kişilik. (Çevrimiçi) http://mabasar.com/OP.2.notlar.pdf Erişim tarihi 06.01.2019. • Güçlü, N. (2003). Örgüt kültürü, Kırgızistan Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 6, 147-159. • Ballıoğlu, Bora (t.y). Örgüt Kültürü. (Çevirimiçi) https://www.academia.edu/3075774/%C3%96rg%C3%BCt_K%C3%BClt%C3%BCr%C3%BC Erişim tarihi 07.01.2019. • Uğurluoğlu, Özgür (2010). Kendi kendine liderlik stratejileri üzerine bir araştırma Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24 (1), 175-191. • Çankaya, İbrahim H. ve Karakuş, Mehmet (2010). Okul yöneticilerinin takım liderliği davranışlarına yönelik bir ölçme aracı geliştirme çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16 (2), 167-183. • Kesken, Jülide ve Karadeniz, A. Ersan (2011). Akılcılığın akıldışılığı: Mcdonaldlaştırma bağlamında moden örgütleri anlamak. Journal of Yaşar University, 23 (6), 3769-3781. • Araza, Aylin ve Aslan Gonca (2014). Post-modernizim ve post-bürokratik örgüt formları. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 25, 37-62. • Adıgüzel, Orhan; Batur, H. Zeynep ve Ekşili, Nisa (2014). Kuşakların değişen yüzü ve Y kuşağı ile ortaya çıkan yeni çalışma tarsi: Mobil yakalılar. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal bilimler enstitüsü Dergisi, 19, 165-182. • Çetin Gürkan, Güney (2007). Öğrenen örgütler: Yüksek öğrenim kurumlarının öğrenen örgüt olması. Yönetim Bilimleri Dergisi, 5 (2), 118-130. • Korkmazyürek, Haluk; Tokat, A. Osman ve Basım H. Nejat (2008). Örgüt içi girişimcilik bağlamında yenilikçilik, risk alma ve fırsatlara odaklanma tutumları: Karşılaştırmalı bir çalışma. İktisat İşletme ve Finans, 23 (263), 70-81. • Şimşek, M. Şerif; Çelik, Adnan; Akgemci, Tahir ve Fettahlıoğlu, Tamara (2006). Örgütlerde yabancılaşmanın yönetimi araştırması. Selçuk Üniversitesi Sosyal bilimler Dergisi, 15, 569-587. + Online kaynaklar

Bilgi İşlem Daire Başkanlığı © 2024