Kur’anın kompozisyonunun kendine has bazı özellikleri vardır ki bunların insanlar tarafından benzerleri yapılamaz. Bu taklit edilemezliğe İ‘cazü’l-Kur’an, yani Kur’anın “mucizevi karekteri” diyoruz. Bu dersin amacı, Kur’anın bu karakterini, belagat ilmi ve diğer İslami ilimler bağlamında inceleyerek, Kur’anın mucizeviliğini ispata yönelik bu çabaların genel İslam Düşüncesi içindeki yerini tespit etmek, böylece de İslam Edebi Eleştiri Geleneğinin doğuşu ve gelişimini göstermektir.

Belagat ilmi, Kur’an ve Kur’an ilimleriyle diğer İslami disiplinlerden seçme metinlerin klasik İslam Düşüncesi ve modern metin okuma teorileri bağlamında okunması. Böylece Kur’anın i‘cazı meselesinin İslam geleneğinde geçmişte nasıl anlaşıldığı, bu anlamanın günümüzde sürdürülüp sürdürülemeyeceği veya modern teorilerin (edebiyat ve anlatı teorileri) bu anlama biçimini revize etmek için elverişli olup olmadığını araştırmak.

Araştırma, Sunum, Okuma, Tercüme, Tartışma

Delâilu’l-İ’câz ve Esrâru’l-Belâga, Abdülkâhir el-Cürcânî “İ‘câzü’l-Kur’ân,” İslam Ansiklopedisi, H. Yunus Apaydın, Şerafettin Gölcük, Muhammed Aruçi, Nasrullah Hacımüftüoglu ­“The Discussion between Abu Bishr Matta and Abu Said al-Sirafi on the Merits of Logic and Grammar,” David S. Margoliouth (The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland (1905): 79-129). “The Debate between Arabic Grammar and Greek Logic in Classical Islamic Thought,” Endress, Gerhard (Journal for the History of Arabic Science 1 (1977): 320-339). ­“Bir Dilci Olarak Ali Kuşçu,” Musa Yıldız ( İstanbul: Vefatının 530. Yıldönümünde Ali Kuşçu’yu Anma, Bilim Sanat Vakfı, 2004). The Living Miracle, Yusuf Fadhl, Tehran: World Organisation for Islamic Services, Revised Edition, 1980.