Günümüzde doğal ve teknolojik olayların neden olduğu afetlere ülkesel, bölgesel ve uluslararası olmak üzere hangi ölçekte bakılırsa bakılsın afet olgusu, insan toplumunun karşılaştığı en ciddi tehdit unsurudur. Söz konusu tehdit, insan ve toplum yaşamına ciddi zararlar verebilme hatta ortadan kaldırabilme, normal yaşam koşullarını bozarak işlemişini engelleme gücüne sahiptir. Uygarlığın ileri teknolojik seviyede olması afetlere yönelik korunmayı bir yönüyle sağlasa bile, diğer yönüyle ileri teknolojide afetlerin nedeni olabilmekte hatta olayın sonuçlarını ve yoğunluğunu arttırabilmektedir. Kobe Depremi ve Japonya’daki deprem ardından oluşan tsunami ve buna bağlı nükleer sızıntı en yakın örnek teşkil etmektedir. Doğal ve Teknolojik olayların sonuçlarının afete dönüşmemesi için önceden risklerin saptanması, dönüşse bile şiddetinin ve kapsamının azaltılması, afet anında müdahalenin sağlanması, sonrasında ise normale dönüş faaliyetlerinin yapılması afet risk yönetiminin konusudur. Bu alan hiç şüphesiz devletin ve onun yönetim aygıtı olan idarenin sorumluluk alanındadır. Bu hizmet, gelişi güzel değil, bilimsel verilerin belirlemesine bağlı, yönetimin unsurlarına uygun, afet risk yönetimi ilkeleri çerçevesinde yapılacak bir kamu hizmetidir. Dolayısıyla dünyada hemen hemen tüm ülkeler ulusal ölçekte afetlere yönelik hizmet üretecek örgütleri idari yapıları bünyesinde oluşturmaktadır. Ülkemizin de içinde bulunduğu coğrafya küresel boyut bir yana bırakılırsa, oldukça yoğun afet riskine açık bir alan oluşturmaktadır. Dolayısıyla konunun bilimsel ilke ve yöntemler çerçevesinde incelenmesi ve kamu yönetimi disiplini açısından ele alınması bir zorunluluktur.

Sunuş Yolu ile Öğretim, Düz Anlatım, Tartışma, Soru-cevap.

Açıklamalı Afet Terimleri Sözlüğü (AFAD web sitesi) Afetlere Hazırlık ve Kentsel Risk Yönetimi Komisyonu Raporu, Kentleşme Şûrası 2009, Raportör M. Kadıoğlu, Bayındırlık ve İskân Bakanlığı, 137 sayfa Kadıoğlu, M., 2011, "Afet Yönetimi": Afet Yönetimi Beklenilmeyeni Beklemek, En Kötüsünü Yönetmek, Marmara Belediyeler Birliği Yayını, Yayın no: 65, 219 sayfa Kadıoğlu, M., 2008, Modern, Bütünleşik Afet Yönetimin Temel İlkeleri, Afet Zararlarını Azaltmanın Temel İlkeleri (Editörler: Prof. Dr. Mikdat Kadıoğlu, Doç. Dr. Emin Özdamar), JICA Türkiye Ofisi, Yayın No:2, sayfa 1-34. Kadıoğlu, M., 2008: Sel, Heyelan ve Çığ için Risk Yönetimi; Kadıoğlu, M. ve Özdamar, E., (editörler)., ‘Afet Zararlarını Azaltmanın Temel İlkeleri’; s. 251-276. JICA Türkiye Ofisi Yayınları No: 2, Ankara.” Handmer, J.W. and D.J. Parker (1991): ’’British Disaster Planning and Management: An Initial Assessment’’ Disaster. Vol.15. No.4 Baransel, A. (1993), Çağdaş Yönetim Düşüncesinin Evrimi, 3. Baskı, İstanbul: İşletme Fakültesi. Dunleavy, P. and Hood, C. (1994), ‘From Old Public Administration to New Public Management’, Public Money & Management, vol. 14(3), ss. 9-16. Haque, M. S. (2002), ‘Globalization, New Political Economy and Governance: A Third World View’, Administrative Theory & Praxis, Vol: 24(1), ss. 103-124.